Het is een heel verhaal, en dat maakt het juist zo leuk
In een notendop:
Hij komt uit zuid frankrijk, cannes, een de ouders zijn overleden, erfenis wordt verdeeld en de notaris maakt melding van een garage... een garage??? Ja een garage.... en daarin stond ze dan een vergeten 104
De broer van wie ik hem gekocht heeft, bezit een autogarage en heeft hem onder zijn hoede genomen.
Max, van wie ik hem gekocht heb, is een verzamelaar en liefhebber van peugeot/citroen heeft hem naar noord frankrijk genomen.
Getracht te verkopen maar niemand had serieuze belangstelling, er is er een uit luxemburg wezen kijken, maar die begon te zeuren over de prijs en hij heeft die vent weggestuurd.
Ik was wel serieus en wilde voor een goed exemplaar wel 1500 euris neer leggen.
Toen ik die auto in het echt zag en ik ging er onder liggen dacht ik "dit is onmogelijk"
De glimmende coating van de bouten en moeren zie je nog steeds, geen tectyl, de tank is nog blank gespoten, geen tectyl.
Details die bij elke 104 rot zijn: helemaal in tact. Ook zo iets, de veerschotels boven de schokbrekers achter, zit niet eens vuil op laat staan roest...
Er zijn wel wat puntjes van aandacht:
de koelvloeistof slangen waren lek dus daar moet naar gekeken worden
Verder heb ik het idee dat een motorblok het niet echt prettig vindt dat hij 28 jaar niet heeft mogen draaien, zal wel een probleem worden ( nee ik heb er niet mee gereden, motorisch is voor mij geen probleem roest wel)
Hij heeft voor op het spatbord steensleg gehad en daar zit een roestpitje, ook de kitrand bij de sierestrop bij de linkerdaklijst heeft een plekje
Op de lak is wat betonvocht op terecht gekomen
De spatbord rand die onder de motorklep valt heeft vliegroest want daar is het spuiten opgehouden en lijkt het alleen grondverf te zijn.
Maar OH wat ben ik "verliefd" op die auto. Het voelt alsof ik mijn eerste nieuwe auto heb gekocht