Laat ik beginnen met te zeggen dat ik (helaas) geen klassieke Peugeot-rijder ben. Op dit ogenblik kar ik rond in een 306 SR uit 1995. Okee, negen jaar oud, dat dan weer wel...
Maar mijn voorliefde voor Peugeot is er niet minder om! En dat begon in 2001, het jaar dat ik mijn eerste Peugeot kocht. Het was een donkerblauwe Peugeot 106 Sergio Tacchini, 1.1i. Ik kocht hem van mijn buurman, die er zeven jaar in rond had gereden en het had gepresteerd slechts 55.000 km op de teller te krijgen. De wagen was voorzien van elektrische ramen en centrale deurvergrendeling (incl. infrarood afstandsbediening). Bovendien was het een speciaal model (Sergio Tacchini dus) met mooie bekleding en een leuke belijning.
Dit was overigens niet alleen mijn eerste Peugeot, het was bovendien mijn eerste eigen auto! Ik vond het een prachtmodelletje en toen mijn buurman hem mij aanbood kon ik hem gewoonweg niet laten staan. Ik was de koning te rijk! Hij zag er echt perfect onderhouden uit (en dat was-ie ook), reed als een zonnetje en ik was helemaal verliefd.
Groot was dan ook de schok toen deze 106, na er drie maanden met veel plezier in rond te hebben gereden, voor me in de prak werd gereden... Overigens zat ik wel zelf achter het stuur. Maar: ik werd (tijdens een fikse regenbui, wachtend in de file) van achteren geramd waardoor ik op mijn beurt weer m'n voorganger ramde. Na twee dagen hoorde ik van de garage dat de auto total-loss was... BOEHOEOEOEOE!!
Het werd dus tijd voor een nieuwe auto. Gelukkig kreeg ik er bijna net zoveel voor terug als ik ervoor had betaald; ik schoot er slechts 500 gulden bij in. In principe wilde ik wel weer een Peugeot, maar goed, als ik voor een leuke prijs ook een ander merk auto kon rijden, dan zou ik dat niet afslaan. Zo heb ik toen twee proefritten gemaakt in een Opel Vectra en een Mazda 121 (niet het 'bolhoedmodel', maar een recentere versie). Die Opel was op zich een lekkere auto, die Mazda vond ik echt bagger. Maar helemaal overtuigd was ik nog niet... De Opel koppelde nogal zwaar en ik moest 'zoeken' naar de schakelpook. En de Mazda was gewoon te klein en te iel voor me. Daar zat ik bovendien niet lekker in: ik zat 'op' de stoel in plaats van erin. En ook in die auto moest ik zoeken naar waar alles zat...
En toen maakte ik een proefrit in een andere auto. Dat was een Peugeot 306 XR (een hatchback-306 dus). En ja hoor... het 'gevoel' was er meteen weer. Ik zat er prinsheerlijk in, alles zat op de goede plaats zoals ik het gewend was en bovendien was het een lekker ruime auto en reed hij heerlijk. Hij had dan wel geen stuurbekrachtiging, maar goed, dat had mijn 106 ook niet. Helaas zat er ook geen centrale deurvergrendeling in en de ramen moesten gewoon opengezwengeld worden, maar dat kon me niet bommen. Ik had wel een lekker grote auto die er bovendien (vond ik) ook nog eens leuk uitzag. Dat werd hem!
Daar heb ik iets langer dan een jaar in rondgereden. Wat een heerlijke auto was dat! Van een 106 naar een 306 gaan is een mooie overstap, ik kan dat iedereen aanraden :) . Maar... zoals gezegd, ik heb slechts een jaar in die auto rondgereden. Een botsing op de snelweg maakte een einde aan het rijgenot. Mijn voorganger remde, ik had niet in de gaten dat-ie best wel hard remde en ramde hem dus van achteren. Alweer een total-lossje...
Gelukkig had ik flink wat geld gespaard, dus ik kon het me nog veroorloven om een nieuwe auto te kopen. En dit keer was er geen enkele twijfel: niks Opel, niks Mazda, niks ander merk, het moest en zou een Peugeot worden en wel een 306. Als het ff kon met centrale vergrendeling en elektrische ramen, want dat had ik toch wel een beetje gemist in mijn vorige auto... En stuurbekrachtiging zou al helemaal mooi zijn.
Na een maandje zoeken en wat proefritten in 306'en gemaakt te hebben (waarvan er eentje versleten koppelingsplaten had; de garagehouder had die 'vergeten te vervangen', gosternokke!), vond ik bij de Peugeot-dealer te Winterswijk een Peugeot 306 SR 1.4i. Een 306 sedan dus. Het mooie was, dat deze voorzien was van alle opties die ik wilde, in acht jaar tijd 77.000 kilometer op de teller had, een stukje ruimer was dan de hatchback-306 en desondanks toch goedkoper was dan vergelijkbare Peugeots 306! Ik had toen ook nog een optie op een hatchback-306 bij een andere garage, die een half jaar ouder was, 125.000 op de teller had staan en toch duurder was. Toen ik bij de garage waar de hatchback stond vroeg hoe hij dat kon verkopen terwijl er in Winterswijk een ruimere en 306 stond voor minder geld, zei hij: "Dat komt omdat de auto bij mijn collega een sedan-versie is. En die zijn gewoon niet populair. Men vindt dat een ouwe-lullenbak; als je daar teveel voor vraagt raak je 'm aan de straatstenen niet kwijt. De hatchback-versie ziet er een stuk vlotter uit, is populairder en dus ook duurder."
Ouwe-lullenbak of niet, mijn keuze was gemaakt... het werd dus de 306 SR 1.4i, die in Winterswijk stond. Leuk detail: ik woon dus in Amersfoort... maar die reis was 't me waard, hoor. Die auto reed heerlijk en ik vond het juist stoer, die sedan! Bovendien was het een vierdeurs en bevatte hij dus alle 'luxe' die ik wilde. Inclusief stuurbekrachtiging! Dat reed fantastisch. En hij rijdt nog steeds fantastisch. Ik heb hem nu een jaar en drie maanden en hoop er nog jaren in te kunnen rijden... Al was het maar omdat ik er sinds enkele maanden een nieuwe geluidsinstallatie in heb laten zetten, wat het rijgenot aanzienlijk verhoogde

.
Maar goed. Al met al staat het voor mij vast dat mijn volgende auto ook weer een Peugeot zal zijn. Wellicht wordt dat een klassieker, hoewel ik volstrekt a-technisch ben en als er wat mee is dus een beroep zal moeten doen op garages. Maar hoe dan ook: Peugeots rijden gewoon stuk voor stuk heerlijk, zijn comfortabel, zien er goed uit (okee, met uitzondering van de 309 dan; dat is wat mij betreft toch wel het lelijkste model dat ze ooit uit hebben gebracht) en en en en... fantastisch gewoon!!!
