Vijf ervaringen:
404 1965, nieuw in Nederland verkocht en door mij gekocht eind 1970. Was onbehandeld, de hele bodem was er toen al uitgevallen en de zijkokers waren aan de onderkant over de volle lengte open (en alles gecamoufleerd met platen blik die met popnagels waren vastgezet). Portieren waren hersteld met epoxy met glasvezelmatjes en mooi strak gespoten. Oogstrelende auto maar achteraf vond ik deze aankoop niet zo'n goed idee. Aan deze auto heb ik geleerd dat je roest niet kunt lassen.
404 1966, nieuw in Nederland verkocht en door mij gekocht in 1971. Was met Dinitrol behandeld en verkeerde toen in zeer goede staat. Ik heb de Dinitrol behandeling niet laten herhalen. Deze auto was voor mij de aanleiding waarom ik auto's steeds met Dinitrol heb laten behandelen. In 1977 heb ik deze 404 opgeruimd omdat ik intussen een exemplaar had waarvan ik dacht dat die in een betere staat verkeerde (zie volgende); ik heb daar nu nog spijt van.
404 1972, nieuw in Nederland verkocht, door mij gekocht in 1977; zat toen al in de Dinitrol. In de tijd dat ik de auto had, stond die permanent buiten. Waar na ruim 10 jaar roest ontstaan was, zat dat alleen buiten op plaatsen waar de underbody coating was doorgesleten.
(Er is mij verteld dat Peugeots uit de bouwjaren rond 1972 zeer roestgevoelig waren doordat Peugeot toen was overgestapt op elektroforese spuiten en dat aanvankelijk de potentiaal verkeerdom gekozen was. Ik weet niet of deze bewering klopt; ik weet wel dat alle oudere 404's die ik gehad en gezien heb beduidend minder roestten; zie volgende voorbeelden).
Ik heb deze 404 verkocht in 1984 en hij is uit mijn blikveld verdwenen in 1986; het enige wat ik weet is dat hij op dit moment nog verzekerd en APK-gekeurd is.
404 1967, nieuw in Zuid-Frankrijk verkocht, eind 1984 in Nederland geïmporteerd en door mijn vader gekocht; nu van mij. De auto kwam geheel onbehandeld in Nederland; de wielkasten zagen eruit alsof de auto de dag tevoren uit de fabriek gekomen was. Mijn vader heeft de auto direct met Dinitrol laten behandelen en ik heb die behandeling laten herhalen. Bij de herhaling is vooral aandacht geschonken aan de kokers met Dinitrol ML.
Voorschermen, middenfront, dorpelplaten en portieren zijn tenslotte zover geroest dat vervangen goedkoper was dan herstellen. Ik heb de auto in 1998 laten restaureren. Aan de bodem en kokers hoefde in het geheel niets te gebeuren.
viewtopic.php?f=54&t=443&start=750#p219983. Deze auto heeft tot 1997 als dagelijkse auto gediend en heeft vooral binnen gestaan.
404 1964, nieuw in Nederland verkocht. Was van oudelui die geen rijbewijs hadden en die zich op zonnige zondagen door hun kinderen lieten rondrijden; verder stond de auto binnen. Toen mijn broer deze auto in 1976 kocht, heeft de medewerker van het Dinitrol station met een endoscoop in de kokers gekeken en constateerde dat daar minder roest in zat dan in sommige nieuwe auto's die hij gezien had. Hij oordeelde dat een Dinitrol-behandeling alleszins verantwoord was. Bij ernstige roest in de kokers zou hij de behandeling stellig hebben afgeraden.
Deze auto heeft zeker de helft van zijn leven buiten gestaan en is zeer lang dagelijkse auto gebleven; de laatste 15 jaar is er wel beduidend minder mee gereden. De Dinitrol-behandeling is sporadisch herhaald.
De bodem is plaatselijk gerepareerd (paar kleine plekjes in de hoeken tegen de zijkokers); verder zit alle originele plaatwerk nog aan de auto en alle plaatwerk zit nog in de laatste resten originele lak. De lak is door verwering zeer dun geworden. Onlangs heeft deze auto een nieuwe eigenaar gekregen (een serieuze liefhebber) die hem weer als dagelijkse auto in gebruik genomen heeft.
Moraal van dit verhaal: Dinitrol ML + Underbody Coating hebben bewezen zeker goede producten te zijn. Ik kan ze niet vergelijken met andere producten.
Belangrijk is dat ML bij warm weer in de kokers wordt gespoten zodat het verder kruipt. Op kritische plaatsen is het zinvol de föhn te gebruiken waardoor de ML zelfs veel verder kruipt.